Twee toch te veel moeite?

Het nieuws dat China het één-kind beleid gaat laten vallen wordt door vele begroet met open armen, maar sommigen vrezen dat de kosten voor een tweede baby voor veel mensen te veel wordt.

Nog voor dat het nieuws dat China zijn één-kind beleid ging opheffen waren vele doctoren en gynaecologen in Beijing al voorbereid voor een druk 2016. Volgend jaar is het de jaar van de aap, een gunstige tijd voor veel Chinese gezinnen om een kind te krijgen en er zijn al maanden bedden gereserveerd in ziekenhuizen in het grootste kraamkliniek van de hoofdstad. Door de aankondiging van het opheffen van het één-kind beleid verwachten velen een opzwelling van de al-verwachtte babyboom van volgend jaar.

‘’Ik wil minstens twee kinderen.’’ Zei een 27-jarige vrouw enthousiast die in het verloskunde en gynaecologie ziekenhuis (Bogh) in Beijing op vrijdag ochtend die alleen bij de naam Ms. Yan wou worden aangesproken. ‘’Enigst kinderen voelen zich heel eenzaam.’’ Zei Ms. Yan.

Na de historische beslissing die werd gemaakt in Beijing waren veel vrouwen opgewekt en dit toonde zich ook op social media, waar veel vrouwen uitgelaten verklaarde dat ze zo snel mogelijk een tweede kind gaan proberen te hebben.

‘’Ik ben zo blij dat ik een tweede kind legaal kan hebben.’’ Schreef een van de vrouwen op Weibo.

Nog voor al het enthousiasme voor deze show in de kraamkliniek zei Wang Feng, een socioloog en demografische deskundige van de Universiteit van Californië, dat elke baby boom waarschijnlijk een kortstondige gaat zijn als het allemaal is gebeurd. Wang zei dat Beijings besluit om een  35-jaar oude beleid dat een politieke verplichting uitstraalde van ‘’moed en wijsheid’’. Zo voorspelde Wang ook dat het opheffen van het beleid niets zou veranderen aan de verhoging van de lage vruchtbaarheidsgraad. Experts verwachten dat de het gemiddeld kind dat vrouwen in China kunnen hebben tussen de 1,2 en 1,5. Tegenwoordig kozen velen paren voor een klein gezin niet vanwege het beleid maar vanwege sociale en economische factoren zoals de kosten van het leven in de stad, onderwijs en de onzekerheid op de arbeidsmarkt. Wang benadrukte dat het lage geboortecijfer hier is om te blijven.

‘’Het opvoeden van een kind is heel erg duur in plaatsen zoals Beijing en Shanghai. De huizen kosten zijn daar een van de hoogste in de wereld en dit gecombineerd met dure kinderopvang draagt allemaal bij aan de verwachtingen dat de geboortecijfers in dit soort grote steden niet gaat stijgen.’’ Zei Wang.

Zo vervolgde Wang zijn verhaal met het feit dat ook de grotere en welvarende families in China niet staan te popelen om hun gezin uit te breiden, met de schommelige economie ligt het onderhouden en verbeteren van de welvaart binnen de families toch op de eerste plaats.

Er is wel een lichtpuntje voor families in de middel- tot klein bevolkte steden, waar de kosten een stuk lager nemen. Er wordt verwacht dat vooral in dat soort gebieden de geboortecijfers de komende jaar gaan stijgen.

De vraag uiteindelijk is ook maar in hoeverre de Chinese bevolking profijt en baat heeft aan een tweede kind in de noch al schommelige economie van China.