Mr fixit en zijn vertrouwde gereedschap

Huang Weiguo, 58, heeft wat hij beschrijft als een ietwat saaie klus waarbij elke dag een zak van 20 kilo naar het werk wordt gebracht. Maar als je appartementslicht uit gaat of je keukenkraan een lek veroorzaakt, is hij een uitkomst voor de deur.

Huang is een elektricien en loodgieter die werkt voor de Housing Maintenance Co van de Shanghai West Enterprise Group, een vastgoedbedrijf dat onroerend goed ontwikkelt en vastgoed beheert.

"Alles wat ik ooit doe, is elke dag opnieuw een eenvoudige klus herhalen, maar ik geniet ervan om mensen te helpen problemen op te lossen", zegt hij.

Het is die toewijding aan zijn werk die Huang onderscheid heeft gemaakt als een "Shanghai Standout" - een eer toegekend aan degenen die geacht worden een waardige bijdrage te leveren aan de vooruitgang van de stad.

Ongeveer 40 jaar geleden werd Huang gerekruteerd uit zijn geboorteplaats Chongming, samen met tientallen medestadsbewoners, om loodgieter te worden in de stedelijke wijken van Sjanghai, waar dergelijk werk werd afgekeurd.

Hij kreeg 50 yuan (US $ 8) per maand, een salaris zo laag dat de meeste van zijn collega's uiteindelijk op zoek gingen naar beter betaalde banen elders. Zelfs vandaag, Huang's maandsalaris van ongeveer 3.000 yuan is niet zo veel boven het maandelijkse minimumloon van de stad van 2.300 yuan.

Huang begon in het begin van de jaren tachtig voor het Urban Real Estate Management Bureau in Putuo District. Op dat moment bezaten en beheerden overheden bijna alle woningen, veel van dergelijke complexen waren in een toestand van ernstige achteruitgang.

"In een oud appartementengebouw was één meter geschikt voor alle huishoudens, dus het kost veel tijd om het probleem op te sporen wanneer er een stroomstoring plaatsvond" zegt hij , onregelmatig gebruik en een slordig circuit maken het alleen maar erger.

Hij herinnert zich dat het hem vele uren kostte om een ​​stroomstoring vast te stellen die ongeveer 20 huishoudens trof.

Loodgieterswerk stuitte op hetzelfde probleem van oude, rottende infrastructuur.

"Soms kostte het me vijf uur om te achterhalen waar een rioolleiding leidde en om de locatie van een probleem op te sporen," merkt Huang op.

Hij sliep in een slaapzaal, zodat hij op elk moment op afroep beschikbaar kon zijn voor noodsituaties.

In 1994 werd hij door de stad aangehaald als een "Modelarbeider", een toponderscheiding die ijver en uitmuntendheid erkent.

Eind jaren negentig kreeg hij van de overheid een appartement als onderdeel van een welzijnsprogramma voor werknemers. Hij ging wonen bij zijn vrouw en zoon.

De bloeiende commerciële vastgoedmarkt en de ontluikende professionele vastgoedbeheerders aan het einde van het vorige millennium veranderden de handel van Huang. De werkbelasting daalde van ongeveer 20 banen per dag naar zes of zeven.

"Tegenwoordig zijn moderne woongebouwen slanker en slimmer, maar nieuwe toiletten en kranen voor toiletten zijn ook ingewikkelder dan de oudere als er dingen misgaan," zegt hij.

Elektrische draden worden meestal onder de vloer begraven en als een draad in het midden wordt gehalveerd om twee verschillende apparaten aan te sluiten, kan het een hoofdpijn zijn voor een elektricien om het probleem te lokaliseren wanneer een stroomstoring optreedt, legt Huang uit.

"Het vervangen van een kraanventiel kan een paar honderd yuan kosten, maar in veel gevallen kan het probleem worden opgelost voor minder dan 100 yuan door slechts een klein onderdeel van de klep te vervangen," zegt Huang.

In zijn kantoor zijn in de loop der jaren kranen met kranen en reserveonderdelen verzameld. Hij heeft ook veel kleine gereedschappen geïmproviseerd om met specifieke problemen om te gaan, zoals een combinatie van gebogen moersleutels en twee schroevendraaiers om moeilijk bereikbare bouten te manipuleren. Zijn gereedschapskist bevat zelfs een dunne chirurgische schaar.

Huang zegt dat hij niet op het internet vertrouwd is en het digitale domein niet nodig heeft voor zijn werk.

"We moeten het probleem met eigen ogen zien", zegt hij.

Voor Huang betekent loodgieter zijn vaak doorweekt zijn met vuil water, lange uren buitenshuis werken in hitte of kou en zelfs belangrijke familieavonden missen als zich calamiteiten voordoen.

In 2014, in de nacht voor Chinees Nieuwjaar, kreeg het bedrijf van Huang een noodoproep van een alleenstaande oudere vrouw. Ze zei dat de lichten waren uitgegaan in haar appartement. Huang had geen technische dienst, maar hij ging met spoed naar haar toe, omdat geen van zijn collega's beschikbaar was.

"Ze herinnerde me aan mijn moeder die in Chongming woonde en aan de vele familiebijeenkomsten die ik vanwege mijn baan moest missen," zegt hij.

"Als ik er niet voor mijn moeder kon zijn, zou ik er tenminste voor haar kunnen zijn."